Jak zrobić laczki dla gości szydełkiem

Niby butów nie zdejmujemy, niby to nieładnie, no i ponoć tylko Polacy tak czynią, jednak czasami , idąc w gości w pięknych bucikach, chcemy dać odpocząć stopom, tym bardziej gdy wizyta ma potrwać kilka godzin. A do tego, gdy pogoda deszczowa, błoto na ulicach, nie chcemy gospodarzom w mieszkaniu bałaganić

Kiedyś kupowałam co jakiś czas po kilka par papci dla gości.  Teraz umiem zrobić sama i co jakiś czas tworzę nowe. Łatwe w utrzymaniu czystości, wystarczy wrzucić do pralki .
Wytrzymują średnio 2-3 lata.

Zaczynamy od zszycia podeszwy.  Lateksowa wkładka do podłogi , na górę wkładka z filcu i zszywamy ściegiem dzierganym.

Dwa okrążenia robię na całości , potem wyznaczam sobie punkt, od którego zacznę robić górę i półsłupkami okrążam do drugiego punktu naprzeciwko.

Potem się cofamy , co jakiś czas zbierając po dwa oczka na środku palców..

Zeby na bokach wyszedł skos, za każdym okrążeniem, też zbieram dwa oczka.
W sumie zbieram oczka troszkę na wyczucie. Zależy od wielkości i grubości stopy.
Musi być też dosyć ciasno, wiadomo, że wełna troszeczkę się rozejdzie.

Jeśli góra wychodzi zbyt płytka, można ją zgłębić, zaczynając okrążenia bliżej pięty

Te czerwone z serduszkiem tak właśnie zrobiłam. Są przez to głębsze.

Na koniec ozdabiamy wedle własnego widzimisię .

Tutaj mam jeszcze obrobione kontrastową wełną. Dzięki temu góra jest wyrównana, ładniejsza i i przyjemniejsza dla oka.

Tak się przyzwyczaiłam do tych wełniaków, że od kilku lat noszę tylko takie. Noga się nie poci, wygodne, mięciutkie i łatwe w utrzymaniu czystości.

............................................................................................................................................................

Długo nie zaglądałam na bloga, nawet chęci brakowało. Nadal jeszcze zbieram się do kupy mimo pogodzenia sie z rzeczywistością , tym co nieuniknione.
Przez chwilę miałam wrażenie, że wszystko jest mało ważne, zniechęcenie jakieś mnie przycisnęło.
Smutek oczywiście nie chce minąć, pewnie zostanie na zawsze w sercu, na każde wspomnienie taty.
No i trzeba przyzwyczaić się do tego, że jeszcze nie raz, nadejdzie ciężki czas.

Ale już jest dobrze. Godzenie się z samym sobą daje efekty :)
Wszystkim dziękuję za słowa wsparcia. Kochani jesteście.
Dzięki ludziom, dzięki dobrym słowom  o wiele łatwiej przejść trudne chwile.

Mam nadzieję, że zacznę już regularnie wpadać na blogi. W każdym razie będę się starać :)
Miłej niedzieli kochani :)