Czuję, że żyję :)

Ostatnio na zielono  tutaj , no jeśli wiosna za oknem , niech i w domu kawa wiosennie zapachnie :)
W biegu ostatnio jestem , nawet zauważyłam, że ramię, w zasadzie cały bark boli. Torbę zawsze na prawym ramieniu trzymam. Czyżby od tego, hmm... wszystko możliwe bo jak zmienię i na drugie ramię zakładam to nie boli. A torba nie zawsze ciężka przecież.
Spodnie czerwone chodzą mi po głowie, córka mówiła, że w sklepie u nas mają. Tak lubię czerwień, tylko nie wiem czy kupić. Zwykłe, w neutralnym kolorze wynoszę do wszystkiego a czerwone już nie do końca.
No i w moim wieku. A jakis czas temu pisałam, że wszystko wolno , bo niby dlaczego nie :) Taka mądra gdy rady innym daję :)
A może kupię, a co, zobaczę jeszcze.
W ogrodzie troszkę sie bawię, sprawy porządkowe, ale roślinki już w górę ładnie sadzą. Trawa zielona, co miało być przycięte to przycięłam. Niezapominajki zakupione, może w tym roku przetrwają, zawsze mi wyginą, nie wiem dlaczego.
konwalie to samo. Ale uparcie kupuję i sadzę, może w końcu się uda .

Słońce za oknem grzeje chociaż nie zawsze ciepło, bywa, że lodowaty wiatr przenika przez ubranie i chłodzi.
Co jakiś czas, chyba przez tą pogodę zmienną, choroby w domu i w rodzinie się pojawiają.
Syn wczoraj był u lekarza z wynikami. Przepuklina brzuszna, pętla jakaś.. Masakra.
Najgorsze jest to, że na operację , żeby się zarejestrować musi dopiero po świętach. Potem oczekiwanie na samą operację  ok. pół roku.
Słów nie mam. Oby do tego czasu nic się nie działo. Dobrze, że to tylko to a nie np serce czy jeszcze coś gorszego. Przez takie czekanie w kolejkach na operację, zabiegi , ludzie mogą nie zdążyć dożyć czasami.
No cóż, poczekamy. Pilnować trzeba tylko, żeby nie dzwigał ciężarów.
Sucha po zimie jestem. Smarowideł tyle na ciało wylewam, na twarz i czekam , kiedy w końcu skóra powie, ze już dosyć, że jest ok. A olej kokosowy się skończył, też trzeba zakupić. Zaraz widać różnicę.
Muszę po kosmetykach się rozejrzeć, może zbyt słabe u mnie.
Fajny peeling z olejem arganowym kupiłam. Zobaczymy, moze ten nawilży jak trzeba.

Książki ostatnio leżą, nadgonić mi przyjdzie wieczorami chyba gdy juz wkoło domu zakończę prace. Tęsknię za nimi. znaczy za książkami, nie za pracą ;)
W domu , w wazonie kwitnie mi już forsycja. Aż miło patrzeć, ciepły, radosny klimat tworzy.
Tulipany ze sklepu bardzo szybko więdną, a gałązki forsycji trzymają się długo.
Mam ochottę  na wyprawę do lasu. W słoneczny dzień pochodzić trochę i zaczerpnąć innego powietrza. wyciszyć się i posłuchać odgłosów przyrody.
Może w tą niedzielę się uda, byle pogoda dopisała.

Wczoraj znowu o końcu świata przeczytałam. Tym razem niby 15 kwietnia tego roku . To znaczy, że byc moze urodzin nie dożyję. Rany. Za dużo tego.
Co nie znaczy, że można wszystko olać, praca nad sobą musi trwać nadal, doskonalenie siebie, które nie zawsze wychodzi :) Uśmiech dla ludzi i dobre serce zawsze w cenie. Muszę zdusić w sobie tylko te paskudne myśli, jakieś małe złośliwości bo wracają jak bumerang. Nie da sie tak całkowicie bez emocji przechodzić przez życie. Czy to te dobre, czy to te złe - wszystkie do nas lecą i osiadają w głowie:)
Cóż, zobaczymy zatem, co to będzie  w połowie kwietnia. Albo też nic nie będzie.
Chyba wolę nie myśleć.

Ja się staram, a że nie zawsze wychodzi tak jak powinno... Chyba muszę mieć więcej czasu, duzo czasu na takie starania.
A czas się kurczy. Ech. Cudowna staroć :) Jak Ona mnie lubi, jakby z roku na rok szybciej do mnie podbiega :)
Rozpisałam się, no nic, czas do obowiązków bo tez nie chcą czekać. Ile byś nie zrobił, zawsze jeszcze coś pozostaje do zrobienia. Ale to dobrze, w końcu czuję , że żyję :)

Miłego dnia kochani.